Βραχυθεραπεία Προστάτη

• Εκτίμηση του ασθενή, καταγραφή και αποθήκευση πλήρους ιστορικού
   
• Ειδικές διορθικές μελέτες, απαραίτητες σε όλες τις παθήσεις του προστάτη
   
• Σταδιοποίηση σε περιπτώσεις κακοήθειας, ώστε να ληφθεί η κατάλληλη θεραπευτική απόφαση, βάσει διεθνών πρωτοκόλλων και κατευθυντήριων οδηγιών
   
• Βραχυθεραπεία προστάτη
  Πρωτοποριακή μέθοδος αντιμετώπισης του καρκίνου του προστάτη δια της εμφυτεύσεως ραδιενεργών πηγών. Η μέθοδος είναι αναίμακτη και χωρίς επιπλοκές. Από το 2000, εφαρμόζεται η πλέον εξελιγμένη τεχνική βραχυθεραπείας ”Real Time”, που επινοήθηκε στο Νοσοκομείο Mount Sinai School of Medicine της Ν. Υόρκης από την ομάδα του καθηγητή Nelson Stone και είναι το πρώτο κέντρο που εφήρμοσε βραχυθεραπεία προστάτη στην Ευρώπη (1997).
   
• Διαπερινεϊκή βιοψία προστάτη και σπερματοδόχων κύστεων
  Πρωτοποριακή μέθοδος ανίχνευσης προστατικού καρκίνου με λεπτομερή χαρτογράφηση και λήψη τεμαχίων από όλα τα σημεία της περιοχής. Η μέθοδος αυτή προσφέρει το υψηλότερο ποσοστό διάγνωσης παγκοσμίως και εφαρμόζεται μόνο στο Νοσοκομείο «Υγεία» από το 2008, σε συνεργασία με το Τμήμα Υπερήχων.
   
• Μετεγχειρητική παρακολούθηση ασθενών (follow-up)

Πώς γίνεται η διάγνωση;
Στην αρχή γίνεται με συνήθη δακτυλική εξέταση (ΔΕΠ) μέσω του ορθού σε συνδυασμό με τη μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (P.S.A.), η τιμή του οποίου αυξάνει στην περίπτωση ύπαρξης καρκίνου (αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στη φλεγμονή ή στην υπερπλασία). Τα δύο αυτά στοιχεία θα καθορίσουν την ανάγκη για περαιτέρω έλεγχο με διορθικό υπέρηχο του προστάτη (TRUS), που δίνει την πλήρη και σαφή εικόνα του προστάτη, μέσω της οποίας ελέγχεται η φυσιολογική ή όχι εσωτερική αρχιτεκτονική του οργάνου ως και η κάψα αυτού. Το συμβατικό διορθικό υπέρηχο όμως, δεν μας δίνει πληροφορίες για τη σκληρότητα των ιστών που ως γνωστό σχετίζεται τις περισσότερες φορές με κακοήθεια.

Έτσι, η εξέλιξη της τεχνολογίας των υπερήχων επιτρέπει πλέον στους ιατρούς, να διακρίνουν τη σκληρότητα μίας βλάβης, σε σχέση με τους γύρω ιστούς, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τη διάκριση της καλοήθους υπερπλασίας από την κακοήθεια στον προστάτη. Η τεχνική αυτή ονομάζεται shear wave ελαστογραφία, εφαρμόζεται στο νοσοκομείο «Υγεία» (Τμήμα Υπερήχων) και θεωρείται σήμερα από πολλούς ιατρούς και ακτινολόγους ως η επόμενη γενιά της τεχνολογίας υπερήχων, που υπόσχεται σημαντικά οφέλη στη διαχείριση της εικόνας που αυτό αντανακλά και στην κλινική πράξη.

Πώς γίνεται η επιβεβαίωση;
Με τη συμβατική βιοψία μέσω υπέρηχου, που γίνεται λήψη μικρών δειγμάτων (συνήθως 12) προστατικού ιστού μέσω του ορθού και με την νεότερη και πλέον εξελιγμένη τεχνική βιοψίας που εφαρμόζεται στο νοσοκομείο Υγεία, την τρισδιάστατη διαπερινεϊκή βιοψία προστάτη (mapping biopsy). Η συγκεκριμένη εφαρμόζεται στη χειρουργική αίθουσα, όπου μέσω του δέρματος λαμβάνονται πολλαπλά τεμάχια από τον προστάτη και τις σπερματοδόχους κύστεις (50-80, αναλόγως το μέγεθος του αδένα), αυξάνοντας τη διαγνωστική ακρίβεια χωρίς η νοσηρότητα να υπερβαίνει αυτή της συμβατικής διορθικής βιοψίας.

Μετά την επιβεβαίωση πολύ σημαντικό είναι να γίνει σταδιοποίηση της νόσου (κατάταξη ασθενή σε ομάδα χαμηλού, μεσαίου ή υψηλού κινδύνου) που επιτυγχάνεται από το συνδυασμό των στοιχείων της βιοψίας με τα ευρήματα από τη δακτυλική και το PSA. Ιδιαίτερα σημαντικό στους ασθενείς μεσαίου και υψηλού κινδύνου είναι η λήψη βιοψίας από τις σπερματοδόχους κύστεις και επί θετικού αποτελέσματος, η εξέταση των πυελικών λεμφαδένων μέσω λαπαροσκοπικής εκτομής αυτών. Αυτό θα καθορίσει με ακρίβεια την έκταση της νόσου και την ορθότερη σταδιοποίηση αυτής, δίνοντας έτσι περισσότερες πιθανότητες για μόνιμη και ριζική θεραπεία.

Ποιοι τύποι θεραπείας υπάρχουν;
Οι ασθενείς χαμηλού κινδύνου έχουν τις εξής επιλογές:

• Ριζική προστατεκτομή (ανοικτή, λαπαροσκοπική ή ρομποτική)
• Βραχυθεραπεία
• Εξωτερική Ακτινοβολία
• Κρυοθεραπεία
• Αναμονή και παρακολούθηση
• Ορμονοθεραπεία

Οι ασθενείς μεσαίου και υψηλού κινδύνου πρέπει να θεραπεύονται με συνδυασμό 2 ή 3 μεθόδων που αναφέρονται παραπάνω, ώστε να επιτευχθεί το υψηλότερο ποσοστό ίασης.

Ο καρκίνος του προστάτη θεραπεύεται όταν διαγνωσθεί σε πρώιμα στάδια. Με ποια κριτήρια συστήνεται στον ασθενή η ορθότερη θεραπεία;

• Αυτή εξαρτάται από:
• Την ηλικία του
• Τη γενική κατάσταση της υγείας του
• Το στάδιο της νόσου κατά τη διάγνωση

Τι είναι η εσωτερική ακτινοβολία ή η ενδοϊστική εμφύτευση ραδιενεργών κόκκων ή βραχυθεραπεία;
Η βραχυθεραπεία ή ενδοϊστική εμφύτευση ραδιενεργών κόκκων μέσω του περινέου, είναι μία μέθοδος, που χορηγεί υψηλές δόσεις ακτινοβολίας μέσα στον προστάτη, με αποτέλεσμα τη νέκρωση κάθε καρκινικής εστίας. Υπολογίζεται ότι η δόση που παραδίδεται είναι τριπλάσια περίπου, αυτής που χορηγεί η εξωτερική ακτινοβολία, προσφέροντας συγχρόνως μεγαλύτερη ασφάλεια των γύρω οργάνων καθώς η ακτινοβολία εκτείνεται λίγα μόνο χιλιοστά (εσωτερική ακτινοβολία).
Στα αρχικά στάδια εφαρμόζεται μόνη της (μονοθεραπεία) και σε τοπικά προχωρημένο νόσο, ως συνδυαστική θεραπεία (εμφύτευση σε συνδυασμό με περιορισμένη δόση εξωτερικής ακτινοβολίας), που προσφέρει το υψηλότερο ποσοστό ριζικής θεραπείας.

Τι υλικό χρησιμοποιείται;
Ραδιενεργό Ιώδιο (Ι-125) ή Παλλάδιο (Pd-103), σε κόκκους μεγέθους, ως το ήμισυ ενός κόκκου ρυζιού.

Είναι επικίνδυνο για τον ανθρώπινο οργανισμό γενικότερα;
Σε καμιά περίπτωση, τα ραδιενεργά υλικά αδρανοποιούνται μετά από λίγους μήνες, παραμένουν για πάντα εντός του προστάτη χωρίς να προκαλούν κανένα αίσθημα δυσφορίας.

Πώς γίνεται η εμφύτευση;
Η εμφύτευση γίνεται με τη βοήθεια υψηλής τεχνολογίας μηχανημάτων και με απόλυτη ακρίβεια. Η μέθοδος εκτελείται από ομάδα εξειδικευμένων ιατρών (ακτινοθεραπευτών, ουρολόγων, ακτινοφυσικών) στο χειρουργείο, συνήθως υπό ραχιαία (τοπική) αναισθησία και διαρκεί περίπου 1 ώρα. Ο ασθενής παραμένει ένα 24ωρο στο Νοσοκομείο και την επομένη της εμφύτευσης επανέρχεται στις φυσιολογικές του δραστηριότητες.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της βραχυθεραπείας;

• Το ποσοστό ίασης είναι το υψηλότερο, ιδίως σε πρώιμα αλλά και τοπικά προχωρημένα στάδια (συνδυαστική θεραπεία).
• Αποφεύγεται ο κίνδυνος μεγάλης και σοβαρής χειρουργικής επέμβασης.
• Δεν επηρεάζεται η σεξουαλική ικανότητα του ανδρός.
• Δεν υφίσταται πιθανότητα ακράτειας των ούρων
• Ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ή την επομένη μέρα από την επέμβαση και επιστρέφει στους φυσιολογικούς ρυθμούς της ζωής του
• Δεν απαιτούνται ιδιαίτερα μέτρα προφύλαξης για τον ασθενή ή το περιβάλλον του.

Ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί για τους άνδρες, τη δεύτερη αιτία θανάτου μετά τον καρκίνο του πνεύμονα, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία και τις στατιστικές μετρήσεις σε παγκόσμια κλίμακα.

Με δεδομένο ότι η έγκαιρη πρόληψη αποτελεί το κυριότερο μέσο αποτελεσματικής θεραπείας, το Κέντρο Βραχυθεραπείας Προστάτη του ΥΓΕΙΑ, απαντά σε μια σειρά από επίκαιρα ερωτήματα σχετικά με τα συμπτώματα, τη διάγνωση, τον τρόπο θεραπείας και τα πλεονεκτήματα της Βραχυθεραπείας στην αντιμετώπιση της νόσου. 

1. Πόσες πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του προστάτη υπάρχουν;
Είναι ο καρκίνος που εμφανίζεται πιο συχνά στον ανδρικό πληθυσμό και αποτελεί μετά τον καρκίνο του πνεύμονος, τη δεύτερη κατά σειρά αιτία θανάτου στους άνδρες. Κάθε άνδρας μετά τη συμπλήρωση των 50 χρόνων, έχει 35% – 40% πιθανότητα ν’ αναπτύξει αυτή την ασθένεια. Το ποσοστό αυξάνει δραματικά με την πάροδο του χρόνου. Σκεφτείτε μόνο ότι σε ηλικία 80 ετών, το 70-80% των ανδρών έχουν καρκίνο του προστάτη

2. Σε ποια ηλικία εμφανίζεται συχνότερα;
Κάθε άνδρας ηλικίας 40ετών και άνω, πρέπει να γνωρίζει ότι βρίσκεται σε κίνδυνο ανάπτυξης προστατικού καρκίνου. Η συχνότητα αυξάνει με την ηλικία. Η οικογενειακή επιβάρυνση είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας.

3. Με ποιο τρόπο ελαττώνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη; 
Με κανέναν τρόπο. Μπορεί, όμως, να διαγνωσθεί πρώιμα και κάθε πρώιμη διάγνωση είναι το κλειδί της επιτυχούς θεραπείας.

4. Με ποιο τρόπο ένας άνδρας μπορεί να προσφέρει στην πρώιμη διάγνωση; 
Με δύο τρόπους: Τη σωστή πληροφόρηση και τον ετήσιο έλεγχο (check-up) του προστάτη.

5. Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη; 
Στα πρώτα στάδια που ο όγκος είναι μικρός, δεν υπάρχουν συμπτώματα. Όταν ο όγκος μεγαλώσει, τότε ο ασθενής ενδέχεται να εμφανίσει:

• Συχνουρία
• Ελάττωση της ακτίνας και του πάχους της ούρησης
• Δυσκολία στην ούρηση
• Καύσος και άλγος κατά την ούρηση
• Αίμα στο σπέρμα ή στα ούρα
• Πόνο στα οστά, σε περίπτωση επεκτάσεως της νόσου σε αυτά