ελευθέρας τάσεως διά του θυροειδούς τρήματος φαίνε-
ται να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος, ακό-
μη και στην αντιμετώπιση υποτροπής ακράτειας ούρων
από προσπάθεια, παρά τα αρχικά βιβλιογραφικά στοι-
χεία που καταδείκνυαν υπεροχή της κλασικής ταινίας
TVT στην εν λόγω κατηγορία ασθενών.
Η εφαρμογή τεχνητού σφιγκτήρα αποτελεί την ύστατη
λύση στην αντιμετώπιση της υποτροπιάζουσας ακράτει-
ας. Τοποθετείται με διακοιλιακή ή διακολπική προσπέ-
λαση σε επιλεγμένες ασθενείς με φυσιολογική λει-
τουργία κύστεως και χωρίς ιστορικό ακτινοβολίας της
πυέλου. Παρουσιάζει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά επιτυ-
χίας που κυμαίνονται μεταξύ 76%-89%. Βέβαια, έχει
αναφερθεί μηχανική αποτυχία σε ποσοστό 12% (3%-
33%), ενώ συχνότερη επιπλοκή της μεθόδου θεωρεί-
ται η όψιμη διάβρωση (15%).
Η περισσότερο υποσχόμενη ερευνητική προσπάθεια
επικεντρώνεται στην αναγεννητική αποκατάσταση του
σφιγκτήρα της ουρήθρας, ο οποίος έχει υποστεί βλάβη,
δια της θεραπείας με πολυδύναμα κύτταρα (stem cells).
Συμπερασματικά, πρέπει να υπογραμμιστεί πως, παρά
το ευρύ φάσμα των διαθέσιμων χειρουργικών τεχνικών,
η θεραπεία της ακράτειας από προσπάθεια μπορεί να
μην καταστεί επιτυχής σε ποσοστό 10%-30% των πε-
ριπτώσεων μετά την αρχική θεραπευτική προσέγγιση.
Κάθε γυναίκα πρέπει να εκτιμάται ενδελεχώς για την
αναγνώριση του αιτιολογικού παράγοντα της υποτρο-
πής και τον καθορισμό του καλύτερου τρόπου αντιμε-
τώπισής της, με σκοπό την πλήρη απαλλαγή από τα συ-
μπτώματα της ακράτειας.
89
