Επιληψία

Η επιληψία είναι νευρολογικό νόσημα, που επηρεάζει εν μέρει ή συνολικά την εγκεφαλική λειτουργία. Η ονομασία της πιθανόν να προέρχεται από τον Ιπποκράτη που περιέγραψε κάποιες δυνάμεις που καταλαμβάνουν (επιλαμβάνονται) του εγκεφάλου.

Γράφει ο
Ιωάννης Βελέντζας,
Νευρολόγος,
Διευθυντής Τμήματος Κλινικής Νευροφυσιολογίας

Η ονομασία χαρακτηρίζει απόλυτα τη νόσο, γιατί σήμερα ξέρουμε ότι πρόκειται για νευρωνικά, ηλεκτρικά κυκλώματα τα οποία συγχρονίζονται και λόγω της μεγαλύτερης έντασης τους υπερτερούν και διακόπτουν πλήρως ή εν μέρει τις υπόλοιπες ηλεκτρικές εγκεφαλικές λειτουργίες. Από την έκταση του πόσο αυτά τα κυκλώματα καταλαμβάνουν συνολικά ή εν μέρει τον εγκέφαλο, εξαρτάται εάν θα παρουσιάσει ο ασθενής γενικευμένη η μερική εστιακή κρίση.

Στη γενικευμένη κρίση βλέπουμε συχνά τονικοκλονικούς σπασμούς, πλήρη απώλεια συνείδησης και μετακριτική αμνησία καθώς και μερικές φορές απώλεια ούρων ή κοπράνων και τραυματισμό από δάγκωμα της γλώσσας. Στην εστιακή κρίση παρατηρείται απώλεια των εγκεφαλικών λειτουργιών στο σημείο, στο οποίο δρα το ανεξέλεγκτο νευρωνικό ηλεκτρικό κύκλωμα όπως π. χ. υπαισθησία η πάρεση η μυοκλονία του ενός άκρου τη στιγμή που το κύκλωμα περιορίζει τη δράση του στο αντίστοιχο σημείο του αισθητικού και κινητικού λοβού του εγκεφάλου.

Οι αιτίες της επιληψίας είναι ιδιοπαθείς, λόγω αυξημένης εγκεφαλικής ευερεθιστότητας του εγκεφάλου σε όλα ή σε μερικά σημεία του, οι δευτεροπαθείς λόγω διαφόρων βλαβών του εγκεφάλου που έχουν προέλθει είτε από φλεγμονές είτε από τραύματα ή όγκους και μεταβολικά νοσήματα.

Γύρω στα 50 εκατομμύρια παγκοσμίως υπολογίζεται ότι πάσχουν από τη νόσο της επιληψίας, στην Ελλάδα οι πάσχοντες είναι πάνω από 100.000.

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με την κλινική παρακολούθηση και με τη βοήθεια ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος που καταγράφει την ηλεκτρική λειτουργία του εγκεφάλου. Η δυνατότητα της θεραπείας έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια νέων αντιεπιληπτικών φαρμάκων με λιγότερες παρενέργειες, χειρουργικών επεμβάσεων και εγκεφαλικής νευροδιέγερσης.

Σημασία έχει η έγκαιρη διάγνωση και η πλήρης καταστολή εάν αυτό είναι δυνατόν των κρίσεων, ώστε το παθολογικό κύκλωμα να μην επηρεάσει εξέλιξη και τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Υπολογίζεται ότι 70-75% των κρίσεων ελέγχονται με απόλυτη επιτυχία με φάρμακα. Τα υπόλοιπα περιστατικά καλύπτονται ως επί το πλείστον επεμβατικά, πρέπει και εδώ να αναφερθεί ότι με την εξαίρεση της επιληπτικής εστίας 70% των ασθενών παραμένουν ελεύθεροι επιληπτικών κρίσεων. Αλλά και στα υπόλοιπα περιστατικά παρατηρείται συνήθως μία σαφής μείωση των επιληπτικών κρίσεων και βελτίωση της καθημερινότητας.

Πρόκειται λοιπόν για μία καλοήθη νόσο, στην οποία οι περισσότεροι πάσχοντες απολαμβάνουν μια φυσιολογική καθημερινότητα, αρκεί να είναι συνεπείς με την αγωγή τους. Και το βέλτιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με την έγκαιρη υποβολή τους στην κατάλληλη αντιεπιληπτική θεραπεία.

Μάρτιος 2017