Πλαστική χειρουργική μαστών: Η άλλη όψη του νομίσματος

Οι περισσότερες γυναίκες θεωρούν ότι η πλαστική χειρουργική, όπως αυτή των μαστών, κατά βάση καλείται να ανταποκριθεί σε αισθητικές ανάγκες και πολλές φορές οφείλεται στη ματαιοδοξία αυτών που την επιλέγουν. Η αντίληψη αυτή, όμως, είναι λανθασμένη, καθώς μια τέτοια επέμβαση μπορεί να αγγίζει σημαντικά ζητήματα υγείας. Ποια είναι αυτά, όμως, και ποια η συνεισφορά της πλαστικής χειρουργικής στην αντιμετώπισή τους;

Γράφει ο
Νίκος Τσακωνιάτης
Πλαστικός Χειρουργός,
Επιστ. Συνεργάτης ΛΗΤΩ

Η πλαστική χειρουργική των μαστών είναι ένας ιδιαίτερος κλάδος της πλαστικής χειρουργικής, που μετρά περισσότερα από 120 έτη και με σημαντική εξέλιξη τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά τις τεχνικές και τα υψηλής τεχνολογίας υλικά που χρησιμοποιούνται. Θεωρείται χειρουργική ρουτίνας, είναι πολύ διαδεδομένη, ασφαλής για την υγεία και παρουσιάζει πολύ μεγάλο δείκτη ικανοποίησης των γυναικών.

Πώς γίνονται, όμως, αυτές οι επεμβάσεις; Ανάλογα με το ποιο είναι το πρόβλημα, μπορεί να τοποθετηθεί ένα ένθεμα σιλικόνης για να αυξηθεί ο όγκος του μαστού ή, αντίθετα, να αφαιρεθεί μάζα από το μαστό ώστε αυτός να μειωθεί σε όγκο και να αποκτήσει ένα όμορφο σχήμα, το σωστό βάρος και την ιδανική θέση. Εναλλακτικά, μπορεί να χρειαστεί να γίνει συνδυασμός ανόρθωσης και αύξησης του όγκου του μαστού με ένθεμα σιλικόνης, σε μαστούς που παρουσιάζουν μικρό όγκο και πτώση ή και σημαντική ασυμμετρία.

Στην αντίληψη του κόσμου η πλαστική χειρουργική είναι συνδεδεμένη με την αισθητική χειρουργική και για αρκετούς ανθρώπους είναι συνυφασμένη με τη ματαιοδοξία. Ας δούμε, όμως, αναλυτικά πόσο λάθος προσέγγιση είναι αυτή και πόσες άλλες παράμετροι κρύβονται πίσω από μια επέμβαση πλαστικής χειρουργικής και ιδιαίτερα αυτής των μαστών.

Οι υποπλαστικοί μαστοί
Οι μαστοί είναι σύμβολο της θηλυκότητας, αλλά και της γονιμότητας. Είναι συνεπώς μέρος της ταυτότητας μιας γυναίκας. Οποιαδήποτε διαταραχή στη μορφή των μαστών, γενετικής ή παθολογικής αιτιολογίας είτε απλά λόγω γήρανσης, μπορεί να έχει επίπτωση στον ψυχισμό της.

Ας πάρουμε δύο διαφορετικές περιπτώσεις νεαρών γυναικών στην εφηβεία και ας ξεκινήσουμε με το παράδειγμα της απλασίας ή της υποπλασίας των μαστών.

Στη διάρκεια της εφηβείας η πρώτη νεαρή γυναίκα παρακολουθεί τη διαμόρφωση του σώματός της και περιμένει να δει τους μαστούς της να μεγαλώνουν, μια διαδικασία που αφορά την ολοκλήρωση του φύλου, της ταυτότητάς της. Συγκρίνεται με τις συνομήλικές της, παρατηρεί και προσλαμβάνει τις αντιδράσεις του αντίθετου φύλου, έχει στο μυαλό της το πρότυπο ενός ιδανικού μαστού. Αν αυτό δεν συμβεί, μένει ένα μικρό κενό, ένα απωθημένο στη γυναικεία ολοκλήρωση.

Υπάρχουν γυναίκες με υποπλαστικούς μαστούς, που δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ γυμνόστηθες στους συντρόφους τους, ακόμη και στην ερωτική επαφή. Συνήθεις είναι και οι ενδυματολογικοί περιορισμοί και το απωθημένο για ένα ρούχο που θα αναδείξει ένα ωραίο ντεκολτέ. Αυτές οι γυναίκες έχουν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια αυξητική επέμβαση των μαστών και είναι σύνηθες να υποβάλλονται σε αυτήν –κακώς– όταν αυτονομηθούν οικονομικά και συχνά μετά την τεκνοποίηση. Διότι η ιδανική στιγμή είναι αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ανάπτυξης.

Η υπερτροφία και η γιγαντομαστία
Ας περάσουμε, όμως, στην αντιπέρα όχθη, που είναι οι μεγάλοι μαστοί, από την απλή υπερτροφία των μαστών έως τη γιγαντομαστία. Η δεύτερη έφηβη γυναίκα, σε αντιδιαστολή με την προηγούμενη, είναι πανευτυχής που έχει πλούσιους μαστούς, και της αρέσει να τους αναδεικνύει. Σύντομα, όμως, συνειδητοποιεί ότι έχει περιορισμούς στην ένδυση, στις αθλητικές δραστηριότητες, αλλά συχνά αποτελεί και αντικείμενο σκωπτικών σχολίων από το άλλο φύλο. Συχνά προσπαθεί να κρύψει το μεγάλο στήθος υιοθετώντας μια κυφωτική στάση. Και από εκεί αρχίζει ο φαύλος κύκλος.

Μαστοδυνίες (ευαισθησία κατά την περίοδο), περιορισμός στις αθλητικές δραστηριότητες, πόνοι από τις μπρετέλες του σουτιέν, ραχιαλγία, αυχενικό σύνδρομο, οσφυαλγία και τελικά μόνιμες αρθριτικές αλλοιώσεις στη σπονδυλική στήλη. Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα των μεγάλων μαστών με το υπερβάλλον και έκκεντρο βάρος στο θώρακα. Οι μεγάλοι μαστοί καταλήγουν σε αναπηρία όσο μεγαλώνει η γυναίκα, ειδικά μετά την εμμηνόπαυση και την εμφάνιση οστεοπόρωσης.

Πολλές νέες γυναίκες ερωτούν αν θα μπορούν να θηλάσουν μετά από μια μειωτική επέμβαση στους μαστούς. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν οι μεγάλοι μαστοί θα θηλάσουν -και μάλιστα συχνά διογκώνονται σε τέτοιο βαθμό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που ο θηλασμός είναι απαγορευτικός.

Μια άλλη ματιά
Η πλαστική χειρουργική των μαστών δεν αποτελεί πολυτέλεια και δεν είναι αμιγώς αισθητική χειρουργική. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της υπερτροφίας, πρόκειται για λειτουργική χειρουργική. Για κάθε είδος επεμβάσεως υπάρχει μια ιδανική στιγμή που θα κρίνει ο χειρουργός. Οι παράμετροι «υγεία και πρακτικότητα», το όφελος από την κοινωνική, συναισθηματική και ερωτική αυτοπεποίθηση σε μια νέα γυναίκα θα μπουν στην προεγχειρητική ζυγαριά για να εκτιμηθεί το είδος και ο χρόνος της επεμβάσεως. Μιας επεμβάσεως που δεν επηρεάζει την ασφαλή μαστογραφική παρακολούθηση, δεν επηρεάζει την υγεία της γυναίκας και της προσφέρει μια πολύ μεγάλη ικανοποίηση.

Ιούλιος 2016