Σπονδυλική στένωση

Γράφει ο
Ηλίας Παπαδόπουλος
Ορθοπαιδικός
Διευθυντής Τμήματος Σπονδυλικής Στήλης

Σπονδυλική στένωση είναι η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης με πίεση του νωτιαίου μυελού ή των οσφυϊκών νεύρων.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της σπονδυλικής στένωσης περιλαμβάνουν :

• Πόνο ή αδυναμία ή μουδιάσματα στα πόδια κυρίως από τους γλουτούς μέχρι τις γάμπες, τα οποία χειροτερεύουν με το περπάτημα και βελτιώνονται σε καθιστή θέση
• Οσφυαλγία η οποία κατά κανόνα βελτιώνεται αν σκύψει κανείς μπροστά ή αν καθήσει
• Καψίματα, μυρμηγκιάσματα ή αίσθηση βελόνων στα κάτω άκρα
• Σπάνια οι ασθενείς μπορεί να έχουν και διαταραχές που αφορούν τις κενώσεις ή και την ούρηση.

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, το οποίο τυπικά περιλαμβάνει τη δυσκολία του ασθενούς να περπατήσει αποστάσεις, βάδιση που διακόπτεται από την ανάγκη να καθίσει (διαλείπουσα χωλότητα), και στα ευρήματα από την φυσική εξέταση. Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν αδυναμία κάποιας ομάδας μυών στα κάτω άκρα. Επίσης, μπορεί να εμφανίζουν περιορισμό κινήσεων ή ελάττωση της αισθητικότητας.

Διαγνωστικά Test

Τα διαγνωστικά test είναι: απλές ακτινογραφίες σε όρθια θέση που μας δείχνουν την σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης, ενώ η μαγνητική τομογραφία, θα μας δείξει την έκταση της στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα, καθώς και την πίεση στις διάφορες ρίζες ενόψει ενός πιθανού χειρουργείου.

Συντηρητική αγωγή

Οι περισσότερες των περιπτώσεων  μέτριας σπονδυλικής στένωσης μπορούν αρχικά να αντιμετωπισθούν με παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη. Σε σπάνιες περιπτώσεις οξέως πόνου, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει επισκληρίδιες ενέσεις κορτιζόνης ή κορτιζόνη σε μορφή χαπιών. Συνήθως, ο περιορισμός των δραστηριοτήτων και η χρήση ζώνης βοηθά στην ύφεση των συμπτωμάτων. Πρέπει να αποφεύγεται η παρατεταμένη παραμονή στο κρεβάτι διότι μπορεί να έχει άλλες επιπτώσεις. Η φυσικοθεραπεία στην παρούσα φάση μπορεί να βοηθήσει.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Αν η συντηρητική αγωγή αποτύχει ή αν η στένωση είναι μεγάλη, τότε συνιστάται η χειρουργική θεραπεία. Ο σκοπός της χειρουργικής θεραπείας είναι η διεύρυνση του σπονδυλικού σωλήνα και η αποσυμπίεση των νεύρων. Η κλασσική επέμβαση είναι η πεταλεκτομή κατά την οποία αφαιρείται το πέταλο (το οπίσθιο κομμάτι του σπονδυλικού σωλήνα), ή τμήμα αυτού. Αν υπάρχουν μεγάλες κήλες, αφαιρούνται και αυτές κατά την διάρκεια του χειρουργείου για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δηλαδή την διεύρυνση του καναλιού.

Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτείται επιπλέον της αποσυμπίεσης του καναλιού και σπονδυλοδεσία με τοποθέτηση ράβδων βιδών και οστικού μοσχεύματος. Η πιο βασική ένδειξη είναι η ταυτόχρονη ύπαρξη σκολίωσης πάνω από 20° ή η σπονδυλολίσθηση. Ενδείξεις μπορεί να είναι ακόμα, η μεγάλη στένωση ή η έντονη δισκική νόσος και αυτό έχει να κάνει περισσότερο με το επίπεδο της δραστηριότητας ενός ασθενούς, καθώς και την ύπαρξη ή όχι σημαντικής οσφυαλγίας.

Αποκατάσταση

Οι περισσότεροι ασθενείς σηκώνονται από το κρεβάτι την ίδια μέρα ή την επομένη του χειρουργείου. Η δραστηριότητα μπορεί να αυξάνεται σταδιακά και μετά από 2-3 μέρες ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι.  Ο πόνος του χειρουργικού τραύματος αντιμετωπίζεται με κοινά παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη. Η επιστροφή στην εργασία ή την οδήγηση υπολογίζεται γύρω στις 2 με 4 βδομάδες, η επιστροφή στις δραστηριότητες, στην ελαφρά γυμναστική όπως το περπάτημα υπολογίζεται γύρω στον 1,5 με 3 μήνες, και

όσον αφορά τα σπορ σωματικής επαφής (πχ μπάσκετ), από 3 με 6 μήνες μετά το χειρουργείο.