Πως θεραπεύεται η Τενοντίτιδα ώμου;

Γράφουν οι
Ιωάννης Καλαβρυτινός
Ορθοπαιδικός Χειρουργός
Διευθυντής Δ’ Ορθοπαιδικής Κλινικής ΥΓΕΙΑ

Γεώργιος Στεφανάκης
Ορθοπαιδικός Χειρουργός
Επιστημονικός Συνεργάτης ΥΓΕΙΑ

Ένα από τα πιο συχνά ενοχλήματα του μυοσκελετικού είναι ο πόνος στον ώμο. Ο ώμος μας δεν αποτελείται από οστά μόνο, αλλά και από μύες και τένοντες  οι οποίοι συνδυάζονται για να εξασφαλίσουν την κίνηση στην άρθρωση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος.

Στην πορεία του χρόνου αυτοί δέχονται καταπονήσεις είτε λόγω εργασίας ή λόγω διαφορών αθλητικών δραστηριοτήτων ή και τέλος λόγω μεγάλης ηλικίας. Η τενοντίτιδα ουσιαστικά είναι μια μορφή φλεγμονής του τένοντα, η οποία επιφέρει αρχικά  πόνο και σε προχωρημένη κατάσταση δυσχέρεια/ αδυναμία στη λειτουργία του ώμου. 

Αιτίες εμφάνισης τενοντίτιδας

Η συχνότερη αιτία τενοντίτιδας στον ώμο είναι η υπακρωμιακή προστριβή όπου κατά την ανύψωση του άνω άκρου οι τένοντες προσκρούουν στην οστεΐνη επιφάνεια που βρίσκεται άνωθεν αυτών και λέγεται ακρώμιο. Ουσιαστικά είναι η  συμπίεση των τενόντων των στροφέων (κυρίως του υπερακανθίου μυός) μεταξύ της κεφαλής του βραχιόνιου οστού και του ακρωμίου. Η τενοντίτιδα είναι κυρίως νόσος της μέσης ηλικίας 40-50 ετών, δεν είναι όμως σπάνιες οι περιπτώσεις σε νεότερες ηλικίες 25 – 40 ετών.

Συμπτώματα

Οι ασθενείς αναφέρουν σταδιακής έναρξης πόνο που επιδεινώνεται κατά την ανύψωση του άκρου πάνω από το επίπεδο του ώμου. Ενδείξεις που συνηγορούν για ρήξη τενόντων του στροφικού πετάλου είναι ο νυκτερινός πόνος, ο πόνος που ακτινοβολεί στο βραχίονα, η μυϊκή αδυναμία και η διαφορά μεταξύ παθητικού και ενεργητικού εύρους κίνησης του άκρου. Η απλή ακτινογραφία, το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία έχουν τη θέση τους στην ανίχνευση και  επιβεβαίωση της κλινικής εξέτασης και διάγνωσης.   

Συντηρητική Θεραπεία

Η συντηρητική θεραπεία  που ενδείκνυται για τα αρχικά στάδια της τενοντίτιδας είναι η αποφυγή βαρών πάνω από το επίπεδο του ώμου, η τροποποίηση του τρόπου άσκησης, η φυσιοθεραπεία και αποφόρτιση των μυών του στροφικού πετάλου. Επιπλέον, μπορούν να χορηγηθούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και σε εμμένουσες περιπτώσεις να γίνει έγχυση διαλύματος τοπικού αναισθητικού με κορτιζόνη ενδαρθρικά. Σήμερα  στις υποτροπιάζουσες τενοντίτιδες του ώμου έχει θέση και η έγχυση πλάσματος πλούσιο σε πρωτεΐνες από τον ίδιο τον ασθενή.

Χειρουργική παρέμβαση

Στις περιπτώσεις όπου παρουσιάζεται χρόνιος πόνος ανθεκτικός στις προαναφερθείσες μορφές θεραπείας (όταν τα συμπτώματα παραμένουν μετά από τουλάχιστον 4-6 μήνες συντηρητικής αγωγής), ενδείκνυται η χειρουργική παρέμβαση με την μορφή της αρθροσκόπησης κατά την οποία ουσιαστικά αποσυμπιέζουμε την περιοχή γύρω από τον τένοντα έτσι ώστε να σταματήσει να φθείρεται. Η επέμβαση αυτή, μαζί με την Ολική Αρθροπλαστική του Ισχίου και τη διάνοιξη του Καρπιαίου Σωλήνα, θεωρείται μια από τις 3 επεμβάσεις στην Ορθοπαιδική που η βελτίωση του ασθενούς από τα συμπτώματα είναι άμεση και θεαματική. Γίνεται υπό γενική αναισθησία ή μόνο νευρικό αποκλεισμό και μέσω 2-3 μικρών τομών μικρότερων του 1 εκατοστού η κάθε μία, επιτυγχάνεται αρθροσκοπική υπακρωμιακή αποσυμπίεση. Ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο την ημέρα της επέμβασης χωρίς να απαιτείται διανυκτέρευση.

Είναι σαφές ότι η σύγχρονη Ορθοπαιδική παρέχει εξατομικευμένες λύσεις ανάλογα με τη φύση του προβλήματος του ασθενούς και μπορεί να βελτιώσει το επίπεδο δραστηριότητας και την ποιότητα ζωής του.