Μια σύγχρονη επέμβαση για την κακοήθη παχυσαρκία

Γράφει ο
Γιώργος Π. Σταυρόπουλος
Χειρουργός, Αν. Δ/ντής Δ΄ Χειρουργικής Κλινικής ΥΓΕΙΑ

Η επιμήκης γαστρεκτομή (ή γαστρικό ΜΑΝΙΚΙ) είναι μία από τις σύγχρονες επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της νοσογόνου (κακοήθους) παχυσαρκίας. Οι ενδείξεις για επέμβαση αφορούν όσους ασθενείς έχουν δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) μεγαλύτερο από 40 -ή μεγαλύτερο από 35- αν η σοβαρή παχυσαρκία συνοδεύεται και από άλλα νοσήματα όπως υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, υπερλιπιδαιμία κ.ά.

Η επιμήκης γαστρεκτομή είναι κυρίως εγχείρηση περιοριστικού τύπου, που σημαίνει ότι ο ασθενής δεν μπορεί πλέον να λαμβάνει μεγάλες ποσότητες φαγητού και έτσι επιτυγχάνει την απώλεια βάρους. Όμως, πέραν του περιορισμού, υπάρχουν και ορμονικές επιδράσεις που βοηθούν σε αυτό το σκοπό. Η πρώτη αφορά τη μείωση της γρελλίνης, που είναι ορμόνη του θόλου του στομάχου και μετά την επέμβαση τα επίπεδά της είναι μειωμένα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει έντονο το αίσθημα της πείνας. Η δεύτερη αφορά την επίδραση σε ορμόνες του εντέρου και του λιπώδους ιστού που έχουν σχέση με την κένωση του στομάχου και το αίσθημα του κορεσμού.

Η διαδικασία

Οι ασθενείς χρειάζονται λεπτομερή προεγχειρητικό έλεγχο, ο οποίος περιλαμβάνει εξετάσεις αίματος, καρδιολογική και πνευμονολογική εκτίμηση, γαστροσκόπηση και υπερηχογράφημα κοιλίας. Άλλοι παράγοντες, όπως προηγούμενες επεμβάσεις, οι διατροφικές συνήθειες και η ψυχική κατάσταση του ασθενούς, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Η επέμβαση γίνεται λαπαροσκοπικά και η νοσηλεία διαρκεί συνήθως δύο ημέρες.

Το στομάχι κόβεται και ράβεται κατά τον επιμήκη άξονα και έτσι δημιουργείται ένας μακρόστενος σωλήνας με χωρητικότητα περίπου 10%-15% του προηγούμενου όγκου του στομάχου και ο θόλος του στομάχου αφαιρείται.

Οι ασθενείς εξέρχονται με οδηγίες και για τις πρώτες μέρες λαμβάνουν υδρική δίαιτα. Σταδιακά επανέρχονται σε κανονική διατροφή, δίνοντας βάση στην καλή ποιότητα της τροφής, που είναι πλούσια σε πρωτεΐνη, και την αποφυγή όλων των συμπυκνωμένων θερμίδων (γλυκά, παγωτά, οινοπνευματώδη, ξηροί καρποί, αναψυκτικά κ.λπ.), οι οποίες -αν καταναλωθούν από τον ασθενή- θα μειώσουν την αποτελεσματικότητα της εγχείρησης.

Οι επιπλοκές είναι ευτυχώς σπάνιες, αλλά σε περίπτωση που συμβούν, είναι σοβαρές. Η πιο σοβαρή επιπλοκή της επεμβάσεως, σε ποσοστό 1%-5%, είναι η διαφυγή (έξοδος γαστρικού περιεχομένου στην κοιλιακή χώρα από αστοχία της γραμμής συρραφής του στομάχου). Συνήθως συμβαίνει στις πρώτες δύο εβδομάδες και γίνεται αντιληπτή από πυρετό, ταχυκαρδία και πόνο.

Οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζονται συντηρητικά με καλά αποτελέσματα, ορισμένοι όμως μπορεί να χρειαστούν επανεπέμβαση ή και να έχουν μακρόχρονη νοσηλεία.

Τα αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα που αφορούν την απώλεια βάρους είναι καλά και για τα πρώτα τρία χρόνια είναι παρόμοια με αυτά της γαστρικής παράκαμψης (gastric bypass), περίπου δηλαδή απώλεια στο 65%-75% του περιττού βάρους του ασθενούς. Η παλινδρόμηση είναι μία από τις μακροπρόθεσμες παρενέργειες της επεμβάσεως και πρέπει να αντιμετωπίζεται όταν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα η ενδοσκοπικά ευρήματα.

Η επανάκτηση βάρους μπορεί να παρουσιαστεί έπειτα από χρόνια, γεγονός που σημαίνει απώτερη αποτυχία της επεμβάσεως. Αυτό συμβαίνει σε μικρό ποσοστό ασθενών και μπορεί να οδηγήσει στη μετατροπή της επέμβασης σε γαστρική παράκαμψη ή σε χολοπαγκρεατική εκτροπή.

Συμπέρασμα

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η επιμήκης γαστρεκτομή είναι μια πολύ καλή λύση για την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με άλλη επέμβαση για σταδιακή αντιμετώπιση της νόσου. Η επέμβαση είναι εγκεκριμένη από διεθνείς ιατρικούς – χειρουργικούς οργανισμούς και είναι η πιο συχνή επέμβαση παγκοσμίως για τη θεραπεία της κακοήθους παχυσαρκίας.

Ιανουάριος 2020